Tak można by w paru słowach ująć dzisiejsze łowienie na tej rzece w rejonie od mostu drogowego w Ustroniu Polanie w górę rzeki, czyli na odcinku "tańszym", ergo = minimalnie, bądź wcale nie zarybianym przez obecnego dzierżawcę Obwodu Rybackiego "Wisła Mała".

Na kartach  historii można chyba zapisać czasy, kiedy to z jednej rynienki Wisły w tym rejonie, można było łowić pięknie ubarwione, tłuściutkie pstrągi "do znudzenia".

Mało który bez miary, a narybek chmarami spod nóg uciekał.

PZW jako poprzedni dzierżawca Wisły zarybiał rzekę narybkiem właśnie, obecny dzierżawca zarybia wodę "selektami", być może narybkiem śladowo...

A przecież, zgodnie z Operatem, narybku do wody powinno "iść" za 100.000 zł rocznie

W dniu dzisiejszym, o2.Kwietnia 2017 r., podobnie jak w ubiegłym roku, nasi muszkarze "stanęli w szranki", w walce o tytuł Muchowego Mistrza Koła PZW w Cieszynie na rok 2017.

Jak to jeszcze w ubiegłym roku nasi wędkarze "coś połowili", to dzisiejsze zawody okazały się całkowitą "klapą" 

Pogoda piękna, słoneczna, niemal bezwietrzna, chociaż woda jeszcze zimna, ale nie taka przecież, w której ryby by nie żerowały, gdyby...były. Umiejętności też przecież naszym wędkarzom nie ubyło.

Więc co? Kormorany? Wydry? A może tysiące letnich grillowiczów, piwoszó w, koczujących od wiosny do jesieni nad brzegami rzeki? *)
A może jednak brak prawidłowej, racjonalnej gospodarki rybackiej, którą zobowiązany jest prowadzić dzierżawca Obwodu Rybackiego?
A może summa sumarum wymienionych wyżej czynników?

No ale, o zawodach.

Siedmiu kolegów z naszego Koła stawiło się na miejscu zbiórki, niestety, z przyczyn obiektywnych zabrakło dwóch naszych nestorów cieszyńskiego muszkarstwa, Baldka MYSZY i Edka FRANKA. Wielka to szkoda!(za to gościnnie wziął udział w łowieniu Czesław ANDRZEJEWSKI, chociaż, jako stary muszkarski wyga, bywalec wielu europejskich, a zwłaszcza skandynawskich łowisk, spektakularnych jakichś sukcesów również nie odniósł)

Niezawodni Andrzej PASZEK i Jacek STARZECKI stanowili Komisję Sędziowską.

Pierwsza tura - losowanie par (łowimy parami, w razie złowienia ryby, kolega z pary rybę mierzy i potwierdza podpisem jej złowienie w karcie startowej partnera, który rybę złowił) 

Odprawa, start godz. 8.oo, zakończenie tury - 11.oo Wszyscy pełni optymizmu i nadziei rozchodzą się na wybrane przez siebie łowiska.

Jak zwykle wewnętrzne rozterki, spekulacje muszkarza, "jak, co, gdzie", itp.  A ryby swoje, co się okazało w trakcie łowienia, mają te nasze rozważania "w głębokim poważaniu".

Nie bez komplikacji zakończyła się ta nasza pierwsza tura.

Jeden z zawodników łowił po jej zakończeniu i to aż 20 minut (tłumaczył, że źle zrozumiał czas zakończenia tury - o 11.30) i pomimo, iż miał złowioną rybę, został zdyskwalifikowany, (z dopuszczeniem do II tury), inny z kolegów w karcie startowej miał wpisaną rybę (27 cm) bez potwierdzenia partnera i automatycznie zakończył turę z "zerem"

W tej sytuacji, jedynym zawodnikiem, który przedstawił Komisji Sędziowskiej kartę z wpisaną i potwierdzoną rybą 26 cm. był Tadek CIEŚLAR i on został zwycięzcą I tury zawodów i zapewnił sobie komfortową sytuację przed turą drugą. (pozostali koledzy pierwszą turę zakończyli bez miarowej ryby).

Przerwa w zawodach, czas na posiłek, podsumowanie dopołudniowej tury opisane wyżej, dyskusje.

Znowu niezawodny Andrzej, wspaniały kolega, bezinteresowny, przygotował znakomicie zapeklowaną w domu karkówkę, spore jej porcje trafiają wraz z domową sałatką Andrzeja na talerze uczestników zawodów.

Przed rozpoczęcie popołudniowego łowienia powiało optymizmem, według informacji strażników łowiska "ma lecieć mucha", co może oznaczać większą aktywność ryb.(nie jest to oczywiście jakaś sensacyjna nowość dla nas, jako żeśmy się tu wszyscy nad Wisłą wychowywali i muszkarskie szlify zdobywali)

Losujemy pary, mnie w udziale przypada przyjemność łowienia z Tadziem CIEŚLAREM, muszkarzem, który pamięta jeszcze tonkinowe wędki i muchy Mistrza Konstankiewicza, oraz czeskie "nawijaki" f-my TOKOZ. Tadek, członek Związku od 1967 r., muszkarstwem zajmuje się już od 1970 roku. Mój zaledwie siedemnastoletni staż w porównaniu z Jego stażem, to dopiero wstęp do muchowania.

Wiele od Tadka można się nauczyć, zwłaszcza łowienia mokrą i subtelną suchą muszką, cieszy mnie podpatrywanie precyzyjnie prowadzonej przez niego linki, zataczającej piękne w powietrzu ósemki, jak mewy w równie pięknej piosence Anny German o dzikich plażach. Równie pięknie prowadzić sznur potrafi jeszcze mój Mistrz Edwin CHLEBIK skoczowski muszkarz - klasyk i paru jeszcze innych klasyków. Wstrętne są Tadkowi jakieś tam glajchy, parkinsony, "metody żyłkowe" i inne nowe wynalazki, wstydziłby się ich stosowania.

Wrócmy do Zawodów.

Otóż mucha leci rzeczywiście, chociaż jakaś mała, chuda, nawet z daleka typowej popielatki nie przypominająca. Bardziej "sieczka", niż mucha. I krótko trwa to jej "lecenie". Może pół godziny, może 3/4.

Wykorzystuję ten czas łowiąc suchą. Łowię trochę ryb, jednego "miarka" 27,1 w obecności sędziów, parę  niemiarowych, dubleta, w tym jednego 25,5. Niestety Tadek odszedł zbyt daleko, nie chce mi się biegać i męczyć ryby, kosztem zajęcia dobrego miejsca wypuszczam pstrążka.

Tadek łowi mokrą, "wieszają" mu się klenie i niemiarowe pstrągi i w efekcie drugą turę "zeruje". Jeden miarowy pstrąg, złowiony na jazie spada mu w trakcie holu. Szkoda.

Łowiący dwie płanie poniżej Marek PIETRZAK zalicza również jednego miarowego pstrąga (28,8), reszta kolegów podobnie jak dopołudnia, zeruje. O 15.30 kończymy, wyniki ogólne poniżej.

Przeliczając przez analogię do roboczogodzin - w czasie 42 wędkarzogodzin złowiono 5 miarowych ryb, nikt z wędkujących nie był nowicjuszem.

WYNIKI 

Ciąg dalszy wkrótce...

*) Nieudolne władze miast Ustronia i Wisły od wielu lat nie są w stanie zapewnić setkom tysięcy odwiedzających ten Region osobom godziwego wypoczynku nad wodą, przyzwoitych na miarę XXIw. bezpiecznych, strzeżonych kąpielisk miejskich, o jakimś AquaParku nie wspominając. W miejsce tego "porobiły" (powyrzynały dające cień wodzie i rybom przybrzeżne zakrzaczenia) wzdłuż rzeki Wisły prowizoryczne  plażowiska, gdzie w sezonie tłumy turystów i pseudoturystów odpalają swoje zasmradzające całą okolicę grille, rozpalają ogniska, zaśmiecają brzegi Wisły ogromną, sporadycznie lub nigdy nie sprzątaną stertą wszelakiego rodzaju odpadów.